អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមដែលជាជនជាតិដើមភាគតិចស្ទៀង ចំនួន៤០រូបនិងយុវជនជំនាន់ក្រោយ ចំនួន២២រូបនៅថ្ងៃទី២២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២៣ បានមកចូលរួមវេទិកាអប់រំសហគមន៍ ដែលរៀបចំឡើងដោយមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកោះថ្ម នៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា ស្ថិតនៅភូមិចង្គំកណ្តាល ឃុំទន្លូង ស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ វេទិកាសហគមន៍ មានគោលបំណងផ្តល់ឱកាសដល់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម ចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់ខ្លួនក្នុងរបបខ្មែរក្រហម
នៅថ្ងៃទី១២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២៣ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារខេត្តកំពង់ចាម រៀបចំវេទិកាអប់រំសហគមន៍ស្ដីពីប្រវត្តិសាស្រ្តកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩) ក្រោមប្រធានបទ «ការអប់រំកុមារក្នុងរបបខ្មែរក្រហម» ដោយមានការចូលរួមពីអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម និងសិស្សមកពីវិទ្យាល័យ ប៊ុន រ៉ានី ហ៊ុន សែន ស្ពឺ
នៅថ្ងៃចន្ទ ទី១៣ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២៣ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារ ខេត្តព្រៃវែង នៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា បានរៀបចំវេទិកាអប់រំសហគមន៍ស្ដីពីប្រវត្តិសាស្រ្ដកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ និងការទប់ស្កាត់អំពើប្រល័យពូជសាសន៍ ក្រោមប្រធានបទ «អតីតកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមបានបង្ហាញការសោកស្ដាយពីការលះបង់ជីវិតដើម្បីបដិវត្តន៍»។ វេទិកានេះបានប្រារព្ធធ្វើឡើងនៅក្នុងបរិវេណវត្តស្រះតាអឹម ភូមិស្រះតាអឹម ឃុំអង្គរស ស្រុកមេសាង
ដូចដែលយើងបានដឹងហើយថា តុលាការកាត់ទោសមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមត្រូវបានបិទបញ្ចប់នាចុងឆ្នាំ២០២២ ដោយជោគជ័យ ដែលមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានចូលរួមចំណែកធ្វើកិច្ចការលើផ្នែកមួយនៃសំណងដល់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម ដោយរួមបញ្ចូលទាំងអតីតខ្មែរក្រហម ដែលមានអាយុចាប់ពី ៥០ ឡើងទៅដោយគិតត្រឹមឆ្នាំ២០២២ និងចាប់ផ្តើមបើកដំណើរការជាផ្លូការនៃគម្រោង «ការលើកកម្ពស់សិទ្ធិ និងការធ្វើឲ្យប្រសើឡើងវិញនូវស្ថានភាពសុខភាពរបស់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ ក្នុងដំណើរការនៃគម្រោង ក្នុងឆ្នាំ២០២៣ នេះ គឺចែកចេញជាបួនផ្នែក
អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមជាស្រ្តីមានសិទ្ធិក្នុងការទទួលបានការថែទាំសុខភាព និងសេវាសង្គមហើយនេះគឺជាសំណងដោយផ្ទាល់បន្តិចបន្តួចសម្រាប់អ្នករស់រានមានជីវិតជាស្រ្តី បន្ទាប់ពីការទទួលរងគ្រោះក្រោមរបបខ្មែរក្រហម និងបានលះបង់ក្នុងការស្តារនិងអភិវឌ្ឍន៍សង្គមជាតិនិងគ្រួសារ។ អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមជាស្រ្តីមានជាង៦០ភាគរយ នៃអ្នករស់រានមានជីវិតទូទៅបន្ទាប់ពីរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំនៅឆ្នាំ១៩៧៩។ ក្នុងចំណោមតួលេខនេះ មួយចំនួនគឺជាស្រ្តីមេម៉ាយ។ ស្រ្តីបានចូលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកសាងសង្គមឡើងវិញ ទន្ទឹមនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែងចិញ្ចឹមបីបាច់កូនៗឲ្យបានធំធាត់។ ស្រ្តីមានពេលវេលានិងលទ្ធភាពតិចតួចក្នុងការថែទាំសុខភាពរបស់ខ្លួន ដោយសារបញ្ហាជីវិភាពនិងកាតព្វកិច្ចដែលត្រូវបំពេញ។ នៅពេលដែលវ័យរបស់គាត់កាន់តែចាស់និងស្ថិតក្រោមស្ថានភាពលំបាក ស្រ្តីមួយចំនួនបានចូលមកជ្រកកោននិងចាត់ទុកវត្តអារាមដូចជាផ្ទះរបស់គាត់ ហើយបួសជាដូនជីនៅទីនោះ។
និពន្ធនាយក នៃទស្សនាវដ្តីស្វែងរកការពិត
ទូរសព្ទ៖ +៨៥៥ (០) ១២ ៩៩៦ ៧៥០
អ៊ីម៉ែល៖ truthbunthorn.s@dccam.org
©២០២៤ រក្សាសិទ្ធិដោយមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា