2024

នៅព្រឹកថ្ងៃទី៧ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៤ ក្រុមការងាររបស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកោះថ្ម បានរៀបចំកម្មវិធីបណ្ដុះបណ្ដាលអំពីប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩) និងវិធីសាស្រ្តសម្ភាសន៍អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមដល់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តជំនាន់ទី៨ វគ្គទី១ ចំនួន៦១ ក្នុងនោះមានស្រី៥៦នាក់ នៅមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកោះថ្ម។ គោលបំណងនៃការរៀបចំវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ គឺដើម្បីបង្កើនចំណេះដឹងផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩) ផ្នែកសម្ភាសន៍

នៅថ្ងៃទី៦ និងទី៧ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៤ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារខេត្តព្រៃវែង បានរៀបចំវគ្គ បណ្តុះបណ្តាលសម្រាប់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជា ជំនាន់ទី៨ ចំនួន៤២នាក់ ដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាព និងចំណេះដឹងទាក់ទងនឹងការចុះទៅអនុវត្តសកម្មភាពការងារ ជាមួយអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមនៅតាមមូលដ្ឋាន។ អ្នកស្ម័គ្រចិត្តទាំង៤២នាក់ មកពីស្រុកកំចាយមារ, ស្រុកមេសាង,

នៅថ្ងៃទី៧ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៤ គឺជាខួបលើកទី៤៥ឆ្នាំ ដែលប្រជាជនកម្ពុជាត្រូវបានសង្រ្គោះ និងរំដោះចេញពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា សាខាខេត្តកំពង់ចាម បានរៀបចំវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលអ្នកស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជាស្ដីពីប្រវត្តិសាស្រ្តកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩), ការចុះស្រាវជ្រាវ និងការចងក្រងរឿងរ៉ាវរបស់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម ក្នុងគម្រោង «ការលើកកម្ពស់សិទ្ធិ និងការធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវស្ថានភាពសុខភាពរបស់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម»។

មជ្ឈមណ្ឌលសន្ដិភាពអន្លង់វែង បានរៀបចំវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលដល់អ្នកស្ម័គ្រចិត្ដកម្ពុជាជំនាន់ទី៨ ចំនួន៨៣នាក់ ដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពដល់យុវជននៅក្នុងការសម្ភាសន៍ ស្ដាប់រឿងរ៉ាវរបស់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម ព្រមទាំងប្រមូលព័ត៌មានទាក់ទងនឹងស្ថានភាពសុខភាពនៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន។ វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយបែងចែកជាក្រុមតូចៗផ្សេងៗគ្នា គិតចាប់ពីថ្ងៃទី៤ ដល់ទី៦ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៤ ជាមួយនឹងយុវជនមកពីស្រុកអន្លង់វែង ស្រុកត្រពាំងប្រាសាទ និងក្រុងសំរោងនៃខេត្ដឧត្ដរមានជ័យ និងស្រុកអង្គរធំ

ខ្ញុំឈ្មោះ សួង ឆេង ភេទស្រី អាយុ៨៧ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅក្នុងភូមិតាម៉ៅកើត ឃុំជាំតាម៉ៅ ស្រុកមេមត់ ខេត្តកំពង់ចាម។ បច្ចុប្បន្នខ្ញុំរស់នៅក្នុងភូមិឃុំដដែល។ ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះ សួង និងម្ដាយឈ្មោះ ហេង។ ឪពុកម្តាយខ្ញុំស្លាប់នៅក្នុងសម័យ

ប្រវត្តិសាវតារ​នៃ​ហោ​អដ្ឋិធាតុ ឬបណ្ណាល័យ​អដ្ឋិធាតុ ផ្សារ​ភ្ជាប់​ទំនាក់ទំនង​ស៊ីជម្រៅ​ជាមួយ​នឹង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ទំនើប​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា ក៏ដូចជា ការ​តស៊ូរបស់​ប្រជាជន​កម្ពុជា ក្នុង​ការ​ជាសះស្បើយពី​​អតីតកាល​របស់​ខ្លួន។ នៅក្នុង​ឆ្នាំ​២០១៥ បងស្រីរបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ កែវ កុលធីតា ឯកស័ក​ បាន​ទទួល​មរណភាព​ក្រោយ​ពី​បាន​ព្យាយាម​ជម្នះ​នឹង​ជំងឺ​មហារីក​អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ។ បងស្រី​របស់​ខ្ញុំ គឺ​ជា​មនុស្ស​គ​ថ្លង់​ពី​កំណើត។