ដួង ធីង ៖ ឈ្លបភូមិសម័យខ្មែរក្រហម
ខ្ញុំឈ្មោះ ដួង ធីង អាយុ៨០ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិរំចេក ឃុំរំចេក ស្រុកមេមត់ ខេត្តកំពង់ចាម (បច្ចុប្បន្នខេត្តត្បូងឃ្មុំ)។ ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះ ដួង ថង និង ម្ដាយឈ្មោះ តួង
កូប ហ្វាទីម៉ះ៖ របបខ្មែរក្រហមធ្វើឲ្យខ្ញុំក្លាយជាកូនកំព្រា និងជាស្រ្តីមេម៉ាយ
«ខ្ញុំមិនចោលកីតម្បាញសូត្រទេ ព្រោះនេះជាការងារដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ ចូលចិត្តតាំងពីអាយុ១៣ឆ្នាំ ហើយវាជាផ្នែកមួយដែលអាចឲ្យខ្ញុំរកប្រាក់ឲ្យកូនខ្ញុំរៀនសូត្រក្លាយជាគ្រូពេទ្យមួយរូបនៅក្នុងភូមិ» នេះគឺជាការលើក
ម៉ៅ វណ្ណា ៖ ខ្ញុំនៅចាំពាក្យសម្តីរបស់មិត្ត ថាច និយាយមុនពេលខ្មែរក្រហមនាំគាត់ទៅសម្លាប់ថា «ខ្មែរក្រហមមិនដែលសាហាវជាងហ៊ីត្លែរនោះទេ»
ខ្ញុំឈ្មោះ ម៉ៅ វណ្ណា ភេទស្រី អាយុ៦២ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងភូមិទី៨ ឃុំកោះសូទិន ស្រុកកោះសូទិន ខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំរៀបការប្ដីឈ្មោះ សុខ ងុយ និងមានកូនប្រុសស្រីចំនួន៣នាក់។ ខ្ញុំគឺជាអតីតនាយក សាលាបឋមសិក្សាទី
ឈុន ស៊ាន ៖ អតីតសេនាជន
ឈុន ស៊ាន ហៅ មោង អាយុ៨១ឆ្នាំ គឺជាប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅភូមិអង្គ្រង ឃុំអង្គរស ស្រុកមេសាង ខេត្តព្រៃវែង។ ស៊ាន បានរៀបរាប់ថា ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅភូមិក្ដីស្លា ឃុំស្វាយយា ស្រុកស្វាយជ្រុំ ខេត្តស្វាយរៀង។
ម៉ម វ៉ាន់ស៊ី ៖ នារីពេទ្យខ្មែរក្រហម
ខ្ញុំឈ្មោះ ម៉ម វ៉ាន់ស៊ី អាយុ៦៧ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិត្រពាំងឈូក ឃុំត្រពាំងធំខាងត្បូង ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ ខ្ញុំមានបងប្អូនចំនួន៦នាក់ និងស្លាប់អស់ចំនួន៣នាក់។ ខ្ញុំគឺជាកូនទី៣ក្នុងគ្រួសារ។ ម្ដាយខ្ញុំស្លាប់
តី ហៀង៖ ខ្ញុំចូលធ្វើទ័ពខ្មែរក្រហមដោយសារកំហឹង
តី ហៀង កើតក្នុងគ្រួសារក្រីក្រមួយកាលពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៥០។ គាត់មិនបានរៀនជ្រៅជ្រះដូចក្មេងឯទៀតក្នុងភូមិឡើយ។ ហៀង នៅតែរំឭកពីរឿងនេះថា គាត់ខ្មាស់ក្មេងឯទៀត និងមិនហ៊ានលេចមុខឲ្យអ្នកទាំង