សេចក្ដីប្រកាសអំពីព័ត៌មានដែលថាលោកជំទាវទីមួយរបស់កម្ពុជា គឺបណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី ហ៊ុន ម៉ាណែត ទទួលបានពានរង្វាន់ “2025 Smile Asia Philanthropic Visionary” របស់អង្គការ «ញញឹមអាស៊ី» បានរំលេចនូវការសញ្ជឹងគិតយ៉ាងស៊ីជម្រៅអំពីលក្ខណៈនៃភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងការងារមនុស្សធម៌ដ៏ពិតប្រាកដ។ នៅក្នុងតំបន់មួយ ដែលនៅពីក្រោយស្នាមញញឹមផ្នែកការទូត តែងតែបង្កប់នូវចេតនាជាយុទ្ធសាស្ត្រណាមួយ ការទទួលស្គាល់នូវស្នាដៃរបស់បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី បានបង្ហាញនូវអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅ គឺសោភ័ណភាព និងគុណធម៌ពីក្នុងបេះដូង ដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយទស្សនវិជ្ជាបូរាណថាជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃភាពអស្ចារ្យយ៉ាងពិតប្រាកដ។
ទស្សនវិទូ សូក្រាត បានលើកឡើងថា៖ “ភាពស្រស់ស្អាតពិតប្រាកដគឺមិនប្រែប្រួល និងស្ថិតស្ថេរជាអមតៈ នៅក្នុងកាយវាចាចិត្ត ឬផ្នត់គំនិត ជាជាងរូបរាងកាយខាងក្រៅ”។ ក្របខណ្ឌនៃទស្សនវិជ្ជានេះ ផ្ដល់ជាការសញ្ជឹងគិតគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយ ក្នុងការយល់ដឹងអំពីមូលហេតុដែលញ៉ាំងឱ្យបណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី ទទួលបាននូវការទទួលស្គាល់ចំពោះការងារមនុស្សធម៌ប្រកបដោយកិត្យានុភាពនេះ។
បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី បានបង្ហាញការប្តេជ្ញាចិត្តឥតស្រាកស្រាន្តក្នុងការលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាដែលងាយរងគ្រោះបំផុត តាមរយៈកិច្ចផ្តួចផ្តើមសម្រាប់ការថែទាំសុខភាព និងការអភិវឌ្ឍន៍សង្គម។ ការដឹកនាំក្នុងរយៈកាលជាច្រើនទសវត្សរ៍របស់បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី ជាមួយអង្គការ «ញញឹមកម្ពុជា» បានបំពេញចន្លោះខ្វះខាតយ៉ាងសំខាន់ៗដោយផ្ទាល់នានា ដែលអាចឱ្យកុមារទទួលបានសេវាកម្មថែទាំសុខភាព ដោយផ្តោតទៅលើលទ្ធផលជាក់ស្តែងជាជាងកាយវិការជានិមិត្តរូប។ តួនាទីរបស់បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី ក្នុងនាមជាប្រធានគណៈកម្មាធិការអាហារូបករណ៍ ដែលបានផ្តល់ ឱកាសសិក្សាសម្រាប់សិស្សានុសិស្សក្រីក្រ បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការយល់ឃើញរបស់បណ្ឌិត ដែលថាការផ្លាស់ប្តូរយូរអង្វែង គឺអាចសម្រេចបានដោយការផ្តល់អំណាចដល់អ្នកដទៃតាមរយៈចំណេះដឹង និង ឱកាស។
ក្នុងអំឡុងពេលជម្លោះតាមបណ្ដោយព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃនាពេលថ្មីៗនេះ ចរិយាសម្បត្តិពិតប្រាកដរបស់បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី កាន់តែរំលេចចេញមកយ៉ាងច្បាស់។ ខណៈពេលដែលរក្សាបាននូវការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការងារមនុស្សធម៌ បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី បានចុះសួរសុខទុក្ខវីរកងទ័ពកម្ពុជាដែលរងរបួស ដោយផ្ទាល់នៅតាមមន្ទីរពេទ្យ ព្រមទាំងបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ខេត្តជាប់ព្រំដែន ដែលទទួលរងផលប៉ះពាល់ ដូចជា ខេត្តឧត្តរមានជ័យ ដើម្បីគាំទ្រដល់ជនស៊ីវិលដែលរងរបួស។
ការឆ្លើយតបរបស់បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី ចំពោះវិបត្តិ មិនថាជាការបង្ហាញនូវកំហឹងដោយស្មោះត្រង់ចំពោះការវាយប្រហារពីសំណាក់យោធាថៃមកលើប្រជាជនកម្ពុជា ឬការចូលរួមរំលែកទុក្ខដោយស្ងៀមស្ងាត់ចំពោះវីរកងទ័ពដែលបានពលីជីវិតក្នុងសមរភូមិ គឺសុទ្ធតែបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីថ្នាក់ដឹកនាំមួយរូប ដែលបានផ្សាភ្ជាប់ខ្លួនយ៉ាងជ្រាលជ្រៅជាមួយនឹងប្រជាជនកម្ពុជា។ ការអនុវត្តជាក់ស្ដែងនៅក្នុងអំឡុងពេលដ៏លំបាកបំផុតរបស់កម្ពុជានេះ បានបង្ហាញអំពីភាពជាអ្នកដឹកនាំដោយអនុវត្តសកម្មភាពផ្ទាល់ និងភាពជាអ្នកដឹកនាំដែលយកប្រជាជនជាធំ។
ប្រទេសថៃដែលមានរហ័សនាមក្នុងចំណោមប្រទេសលោកខាងលិចថា “ដែនដីនៃស្នាមញញឹម” ទទួលបានមកពីស្នាមញញឹមដ៏ពព្រាយនៅក្នុងវប្បធម៌ថៃ ដែលស្នាមញញឹមនេះ តែងបង្ហាញចេញដើម្បីសម្តែងជាការគោរព និងភាពសន្តោសប្រណី និងដើម្បីបន្ធូរបន្ថយភាពតានតឹង។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី តាមការវិភាគលើផ្នែកវប្បធម៌ឱ្យបានស៊ីជម្រៅបានបង្ហាញថា ស្នាមញញឹមរបស់ជនជាតិថៃ ជារឿយៗត្រូវបានប្រើជាឧបករណ៍ជាយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់ទំនាក់ទំនង ជាជាងការបង្ហាញពីអារម្មណ៍ពិតដ៏បរិសុទ្ធ។ ការឆ្លើយតបជាសាធារណៈរបស់អតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃ លោកស្រី ផែថងថាន ស៊ីណាវ៉ាត្រ ក្នុងអំឡុងពេលជម្លោះព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ គឺបានធ្វើឡើងតាមលំនាំវប្បធម៌របស់ប្រទេសថៃ ទៅលើការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍តាមបែបយុទ្ធសាស្ត្រ។
ការបង្ហាញខ្លួនជាសាធារណៈរបស់លោកស្រី បានរក្សានូវឥរិយាបថដែលសមស្របតាមលក្ខណៈការទូតថៃជានិច្ច ទោះបីជាស្ថិតនៅក្នុងពេលមានវិបត្តិធ្ងន់ធ្ងរក៏ដោយ។ ការឆ្លើយតបរបស់លោកស្រីគឺប្រកាន់ខ្ជាប់នូវពិធីសារផ្លូវការរបស់រដ្ឋាភិបាលជាមួយនឹងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ផ្លូវការ និងសន្និសីទសារព័ត៌មានជាមួយអ្នកសារព័ត៌មាន ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងយ៉ាងមានរបៀបរៀបរយ ហើយទង្វើនេះបានបង្ហាញអំពីការប្រើប្រាស់ទម្លាប់ប្រពៃណីរបស់ថៃ ក្នុងការរក្សាភាពស្ងប់ស្ងាត់ពីខាងក្រៅ ដោយមិនបង្ហាញអារម្មណ៍ខាងក្នុង ឬសម្ពាធផ្លូវចិត្តបង្កឡើងដោយស្ថានការណ៍តានតឹង។
វិធីសាស្រ្តនេះ ស្របតាមក្របខណ្ឌវប្បធម៌របស់ប្រទេសថៃ ដែលប្រើប្រាស់ការបង្ហាញអារម្មណ៍តាមបែបយុទ្ធសាស្ត្រ ក្នុងការដោះស្រាយស្ថានភាពលំបាកៗ តាមរយៈការពង្រីងការអនុវត្តបែបនេះទៅជាឥរិយាបថការទូត និងឥរិយាបថផ្នែកនយោបាយ ក្នុងអំឡុងពេលជម្លោះបច្ចុប្បន្ន។
ជាជាងការប្រើប្រាស់ពាក្យសម្តីការទូតបែបយុទ្ធសាស្ត្រ បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុនី បានជ្រើសរើសចូលរួមដោយផ្ទាល់តាមរយៈការចែករំលែកទុក្ខលំបាករបស់ប្រជាជនកម្ពុជា។ ការឆ្លើយតបរបស់បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុនី មិនថាការចុះសួរសុខទុក្ខកុមារដែលរងរបួស ការចូលរួមរំលែកទុក្ខចំពោះវីរកងទ័ពដែលបានពលី ឬការបង្ហោះសារសម្តែងអារម្មណ៍ដ៏ច្របូកច្របល់នៅលើទំព័រហ្វេសប៊ុកទាក់ទងនឹងការចោទប្រកាន់អំពីការប្រើប្រាស់អាវុធគីមី គឺសុទ្ធតែបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីអារម្មណ៍ពិតប្រាកដ និងស្មោះត្រង់ ដែលចែករំលែកជាមួយប្រជាជនកម្ពុជាដែលកំពុងរងទុក្ខលំបាក ដោយពុំខ្វាយខ្វល់ពីផលវិបាកផ្នែកការទូតឡើយ។ ការបង្ហាញអារម្មណ៍ពិតប្រាកដនេះ ទោះបីជាបង្កើតជាភាពស្មុគស្មាញផ្នែកការទូតក៏ដោយ គឺបានផ្តល់អាទិភាពចម្បងដល់ការផ្សាភ្ជាប់ជាមួយប្រជាជនយ៉ាងពិតប្រាកដ ជាជាងការបង្ហាញខ្លួន ដើម្បីផលប្រយោជន៍នយោបាយ។
ពានរង្វាន់ “2025 Smile Asia Philanthropic Visionary” របស់អង្គការ «ញញឹមអាស៊ី» បានទទួលស្គាល់បុគ្គលម្នាក់ ដែលបានជ្រើសរើសភាពស្មោះត្រង់ និងការចូលរួមដោយផ្ទាល់ក្នុងការចែករំលែកទុក្ខវេទនារបស់ប្រជាជន ជាជាងការរក្សាគម្លាតសុវត្ថិភាពផ្នែកការទូត។ ការចូលរួមចំណែករបស់បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី ក្នុងការធ្វើឱ្យលទ្ធភាពទទួលបានការថែទាំសុខភាព និងការជួយគាំទ្រដល់កុមារងាយរងគ្រោះប្រសើរឡើង បានបង្ហាញពីឥទ្ធិពលយូរអង្វែង តាមរយៈកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ កិច្ចការរបស់បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី បានដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមជាប្រព័ន្ធដែលសង្គម កម្ពុជាកំពុងពើបប្រទះ តាមរយៈសកម្មភាពជាប់លាប់ ជាជាងកាយវិការបណ្ដោះអាសន្ន។
ក្នុងយុគសម័យមួយ ដែលការជឿទុកចិត្តរបស់សាធារណជនទៅលើភាពស្មោះត្រង់របស់ថ្នាក់ដឹកនាំ គឺជាការចាំបាច់បំផុត ឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែងដែលបណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី បានអនុវត្ត បង្ហាញថា ឥទ្ធិពលនៃការងារមនុស្សធម៌ កើតចេញពីឆន្ទៈក្នុងការចូលរួមដោយផ្ទាល់ក្នុងការចែករំលែកទុក្ខលំបាករបស់ប្រជាជន ដោយអនុវត្តទៅតាមលម្អាននៃគោលការណ៍ជាប់លាប់ ជាជាងភាពងាយស្រួលបង្កើតឡើងដោយយុទ្ធសាស្ត្រការទូត។ ការទទួលស្គាល់អំពីស្នាដៃរបស់បណ្ឌិត ពេជ ចន្ទមុន្នី មិនមែនត្រឹមតែជាឧបករណ៍ជាយុទ្ធសាស្ត្រតែប៉ុណ្ណោះទេ ក៏ប៉ុន្តែជាលទ្ធផលសមហេតុសមផលមួយសម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ ដែលបានលះបង់ដើម្បីបំពេញដល់តម្រូវការរបស់អ្នកដទៃ គួរទទួលបាន។
ការទទួលស្គាល់នេះ បានបង្ហាញថា ភាពជាអ្នកដឹកនាំក្នុងការងារមនុស្សធម៌ប្រកបដោយនិរន្តរភាពទាមទារការប្តេជ្ញាចិត្តពិតប្រាកដ ដែលបង្ហាញចេញតាមរយៈសកម្មភាពជាប់លាប់ក្នុងការចូលរួមចំណែកចំពោះភាពរីកចម្រើនរបស់មនុស្សជាតិ ជាជាងកាយវិការដែលធ្វើឡើងដើម្បីតែជាការសម្ដែង ឬការគិតគូរគ្រោងទុកជាយុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីទទួលបានផលចំណេញអ្វីមួយ។
អត្ថបទ ៖ ជ័យ ចាន់ស៊ីណែត គឺជានិស្សិតកម្ពុជា ផ្នែកគ្រប់គ្រងពាណិជ្ជកម្ម នៅសាកលវិទ្យាល័យ ម៉ាម៉ារ៉ា ក្នុងប្រទេសតួកគី។ ស៊ីណែត បានបំពេញតួនាទីជាអ្នកបកប្រែនៅមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា (DC-Cam) ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។ ទស្សនៈយល់ឃើញ និងមតិយោបល់នៅក្នុងអត្ថបទខាងលើ គឺជារបស់ស៊ីណែតផ្ទាល់។
រូបថត ៖ បណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា
