សំបុត្រ

នៅពេលរបប លន់ នល់ ជិតដួលរលំ កងទ័ពរំដោះខ្មែរក្រហមបានផ្លោងគ្រាប់ចូលទីក្រុងភ្នំពេញស្ទើររាល់ថ្ងៃ។ ពេលនោះ ខ្ញុំរស់នៅជិតផ្សារដើមគរក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញជាមួយប្តីរបស់ខ្ញុំដែលធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនសាងសង់ផ្ទះរបស់ជប៉ុន។ ខ្ញុំចាំថា ខ្មែរក្រហមបានផ្លោងគ្រាប់ធ្លាក់នៅម្តុំផ្សារអូរឫស្សី ដូច្នេះខ្ញុំមិនហ៊ានស្នាក់នៅផ្ទះជាន់ខាងលើដូចសព្វដងទេ ព្រោះខ្លាចគ្រាប់ផ្លោងធ្លាក់ចំ។ ថ្ងៃមួយគ្រាប់ផ្លោងបានហោះរំលងលើផ្សារអូរឡាំពិក ទៅធ្លាក់នៅផ្សារដើមគរបណ្តាលឱ្យអ្នកលក់បន្លែ អាជីវកលក់ដូរក្នុងផ្សារ ព្រមទាំងប្រជាជនរងរបួស

ខ្ញុំសូមផ្ញើលិខិតនេះជូនទៅកាន់និពន្ធនាយកនៃសារព័ត៌មានទាំងអស់ រួមទាំង ទស្សនាវដ្ដីការទូត ក្នុងគោលបំណងចែករំលែក អំពីការយល់ឃើញរបស់ខ្ញុំចំពោះច្បាប់ស្តីពីការប្រឆាំងការមិនទទួលស្គាល់ឧក្រិដ្ឋកម្មក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម។ ថ្វីត្បិតតែមានសេចក្តីព្រួយបារម្ភពីសាធារណជនក្នុងកម្រិតមួយពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងកត្តានយោបាយនៃច្បាប់នេះយ៉ាងណាក្តី ខ្ញុំសូមសម្តែងមតិយល់ឃើញផ្ទាល់ខ្លួនថា ច្បាប់នេះ គឺពិតជាចាំបាច់ណាស់សម្រាប់មនុស្សដែលកើតក្រោយសម័យខ្មែរក្រហម ក្នុងការរក្សាស្ថិរភាព និងសម្រេចបានការអភិវឌ្ឍន៍ឆ្ពោះទៅមុខបន្ថែមទៀត។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក្តី ខណៈដែលច្បាប់នេះមានភាពចាំបាច់ ច្បាប់នេះគឺពុំទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ ក្នុងការសម្រេចបានជោគជ័យលើការងារ

ខណៈប្រជាជនកម្ពុជា​ប្រារព្ធ​ការរំឭកអំពីថ្ងៃ ៧ មករា ទិវា​ជ័យជម្នះ​លើរបប​ប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម ​យើងចាំបាច់​​ត្រូវ​ឆ្លុះបញ្ចាំង​អំពីសំណួរ​មួយចំនួន ដែល​ត្រូវជជែក​វែកញែក​រហូតមកទល់ពេល​សព្វថ្ងៃ ពាក់ព័ន្ធទៅនឹង​ប្រធានបទនេះ។ ទោះបីជារបប​ប្រល័យពូជសាសន៍​ខ្មែរក្រហម ​បាន​ដួល​រលំទៅ​អស់រយៈកាលប្រមាណជិត​កន្លះ​សតវត្សរ៍ទៅហើយក្តី គ្មាន​សំណួរណាមួយ​ដែល​បាន​ផ្តោតទៅលើ​ផលប៉ះពាល់​បង្កឡើង​ដោយរបប​នេះ ​នៅក្នុង​ប្រទេសកម្ពុជាទេ។ គ្មាន​ក្រុមគ្រួសារ, សហគមន៍ ឬស្ថាប័ន​កម្ពុជា​ណាមួយ​ ដែល​មិនទទួល​រងផល​ប៉ះពាល់ពី​​របបនេះ

ខណៈយើង​បោះជំហានឈានចូលឆ្នាំ២០២៥ ដែលជា​ខួប​លើកទី​៣០ នៃការបង្កើត​មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារ​កម្ពុជា ខ្ញុំ​សូមឆ្លៀតឱកាសនេះ ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពីប្រវត្តិ​របស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា, គម្រោង​នាពេល​អនាគត និង​អ្វី​ដែលអ្នក​អាចចូលរួមចំណែក​បាន​នៅក្នុង​ការទប់​ស្កាត់​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ឃោរឃៅ​ក្នុង​សតវត្សរ៍ទី​២១នេះ។ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា​ ​ចាប់​បដិសន្ធិឡើង​នៅក្នុង​ឆ្នាំ១៩៩៥ ដើម្បី​ប្រមែប្រមូល​វត្ថុតាង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ និង​ចង​ក្រង​ឯកសារ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងរបប​ប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម​ ដែលបានកើតមានឡើង​នៅក្នុ​ងប្រទេសកម្ពុជា។ ការងារ​របស់​មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារ​កម្ពុជា ពិត​ជា​ចាំបាច់​ចំពោះ​ដំណើការ​សវនាការ​របស់​សាលាក្តីរួមគ្នា​រវាង​អង្គការសហប្រជាជាតិ

នៅឆ្នាំ១៩៦៤ ព្រះបាទសម្តេច ព្រះនរោត្តម សីហនុ «ព្រះបរមរតនកោដ្ឋ» បានយាងជាផ្លូវការមកកាន់ភូមិអូរស្វាយ ហើយបានប្រមូលផ្តុំប្រជាជននៅក្នុងភូមិដ៏តូចមួយនេះ ដែលប្រកបទៅដោយភាពស្រស់ស្អាតស្ថិតនៅជាប់ដងទន្លេមេគង្គ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក ភូមិតូចមួយនេះ ស្ទើរតែបាត់បង់ទាំងស្រុងពីការចងចាំរបស់យើងក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមវៀតណាម ហើយចាប់តាំងពីពេលនោះមក ស្ទើរតែត្រូវបានបំភ្លេចចោល។ នៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៩ 

ព្រះរាជបណ្ណាល័យហ្លួងម៉ែ គឺជាសមុច្ច័យនិម្មាបនកម្ម នៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា និងវិទ្យាស្ថានស្លឹករឹត ដែលមិនត្រឹមតែជាបូជនីយដ្ឋានរំឭកមួយប៉ុណ្ណោះទេ។ ក្រោយបញ្ចប់ការសាងសង់ប្រជាជនកម្ពុជានឹងមានស្ថាប័នជាម៌តកមួយ ដែលដើរតួនាទីជាសារមនី្ទររំឭក, មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ និងអប់រំពីអំពើប្រល័យពូជសាសន៍, និងជាបណ្ណសារផ្ទុកឯកសារអេឡិចត្រូនិច ដោយមុខងារទាំងអស់នេះនឹងស្ថិតនៅក្នុងបរិវេណតែមួយ។ ក្រោយពេលចាប់ផ្តើមដំណើរការពេញលេញ ព្រះរាជបណ្ណាល័យហ្លួងម៉ែ គឺជាអគារពហុមុខងារមួយ។ ព្រះរាជបណ្ណាល័យហ្លួងម៉ែ